A teraz trochę o Leśnie .!

           Na terenie  Leśna  znajduję się cmentarzysko kurchanowe , na obszarze którego funkcjonuje Ścieżka  lichenologiczno-kulturowa. Na cmentarzysku odkryto wiele zaskakujących odkryć  jak  groby m.in.  skrzynkowe z epoki  brązu i okresów późniejszych .

Wśród przebadanych kurhanów zwraca uwagę największy (26 m średnicy). Kurhan ten został otoczony kręgiem kamiennym typu skandynawskiego, a na jego szczycie ustanowiono monumentalną  stelę. Ustanowienie co najmniej jednej steli w centrum kręgu oznaczało miejsce dla naczelnika plemienia lub czarownika .  Być może pochówek tego drugiego odkryli archeolodzy, kiedy w trakcie badań w Leśnie natrafili na nietypowe i rzadko spotykane na Pomorzu wyposażenie grobu, składające się z bogato dekorowanego pasa, rogów do picia, uchodzących za naczynia o charakterze obrzędowym, żelaznego sztyletu w pochwie, osełki, kamienia do krzesania ognia i maleńkiej esowatej klamerki .

W kurhanie odkryto trzy pochówki-popielnicowy i dwa szkieletowe. Najwcześniej popielnicowy pierwotnie znajdował się w centrum kurhanu , jednak w czasie wykopywania grobu został wykopany i ulokowany w nasypie kurhanu obok steli. Groby szkieletowe były bez wyposażenia, a kości szkieletów uległy całkowitemu rozkład . Kurhany to nie jedyne budowle na cmentarzysku w Leśnie. Zobaczyć tam można również rekonstrukcje grobów skrzynkowych. W niewielkich kamiennych komorach umieszczono gliniane popielnice twarzowe z prochami zmarłych ludności kultury pomorskiej .
W czasie badań archeologicznych odkryto odkryto 57 grobów ludności kultury wielbarskiej m.in. 13 kurhanów , 20 grobów skrzynkowych i 15 wieńców kamiennych związanych z osadnictwem gotyckim.    

       Kolebką Gotów była południowa Skandynawia, którą opuścili w I w. n.e., rozpoczynając wielką wędrówkę ku południowej Europie. Jej trasa wiodła od wybrzeży Bałtyku do Morza Czarnego, a następnie przez Italię aż na Półwysep Iberyjski. Prawdopodobnie jedno z wędrujących plemion gockich osiedliło się w Leśnie. Osadnicy ci przynieśli ze sobą odmienne zwyczaje, obrzędy i wierzenia, których widocznym do dzisiaj w terenie śladem pozostało cmentarzysko kurhanowe oraz kręgi i wieńce kamienne. W kręgach kamiennych mogły być składane w czasie tingów" ofiary, zarówno ze zwierząt, jak i z ludzi. O składaniu ofiar tak pisał w VI wieku n.e., podkreślający swe gockie pochodzenie, kronikarz Jordanes: O łaski Marsa zaś Gotowie zawsze zabiegali, uciekając się do straszliwych obrzędów. Składali mu bowiem w ofierze jeńców, w przeświadczeniu, że naczelnika wojen wypada pozyskiwać przelaną krwią ludzką". Dyskusyjne są próby interpretacji kręgów jako obserwatoriów astronomicznych, mających wyznaczać położenie słońca w dniach letniego i zimowego przesilenia.